Önsöz – Bu kitapta çeşitli zamanlarda yazdığım şiirlerim toplanmaktadır. Bu şiirler milli şiirimizin örnekleri ile başlamış, edebiyatımıza dışarıdan gelmiş nazım şekillerinin bazılarını da ihtiva ederek devam etmiştir. Şiir hakkında söylenecek çok şey vardır. Ancak şiir hakkında ben ne söylersem söyleyeyim, verdiğim şiirler sonucu tayin edecek, belki de beni mahcup edecektir… Şiir işte böyle bir şeydir. Şair Abdülhak Hamit Tarhan “Birkaç Perişan Söz” adlı Makber Mukaddimesi’nde edebiyatımızda şaheser sayılacak ifadelerini kullanırken bir yerinde şöyle der: “ ……Bazen şair hiçbir şey söyleyemez, ayağının altına kalemi alır da kırar… Bütün bunlar birer şiirdir…” Demek ki şiir her şaire göre değişir. Şair Necip Fazıl Kısakürek’e bir genç muhabirimiz “Efendim şiir hakkında ne söylersiniz?” sorusunu…

Oturduğum ev artık kendi evim, Ne kira sorunu, Ne de ev sahibi derdi, Hepsine “Paydos!” dedim… Uykuya dalarken kafam karışık değil, Kapısını açıp örterken hiç değil… Duvarına tablo asılacakmış, dert mi yani; İstersem onluk çiviyle asarım… Eve misafir gelecekmiş, gelsin artık… Evimde fazla insan olacakmış, kime ne? Bundan böyle hesap vermeden yaşayacağım… Zilim günde yüz defa çalsa da, İçlerinde ev sahibi yok artık… Zaman zaman haddi aşsam da, İhtarı vicdanımdan alacağım… Artık kendi evimde, Kendi mekânımda, Saltanat(!) süreceğim… Ev kolay mı oldu dersiniz? Hiç kolay olmadı: Eleman derdi, kaynak darlığı; Çocuklarımın bitmez isteği, Belediyenin asıp kestiği, Nefesimizi daralttı, Cesaretimizi köreltti, Saçımızı ağarttı, Evimde bu şartlar altında oturacağım… “Zahmetsiz rahmet olmaz”mış……